theaffirmationspot

ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีทะเลล้อมรอบจึงมีความอุดมสมบูรณ์จากอาหารทะเลและสาหร่ายต่างๆ หนึ่งในสาหร่ายที่อร่อยและเป็นสินค้าพื้นเมืองของโอกินาว่าที่ส่งไปขายทั่วญี่ปุ่นคือ อาสะ (Aasa,  アーサ) หรืออะโอสะ (Aosa, アオサ) มารู้จักอาสะ สาหร่ายทะเลจากโอกินาว่ากันนะคะ

สาหร่ายอาสะหรืออะโอสะ

อาสะหรืออะโอสะ มีชื่อภาษาอังกฤษว่า Green laver เป็นสาหร่ายสีเขียวที่ขึ้นตามโขดหินในทะเลที่โอกินาว่าในช่วงตั้งแต่กลางเดือนมกราคมไปจนถึงเดือนมีนาคม ในช่วงนี้คนโอกินาว่าจะเก็บอะโอสะตามโขดหินแล้วนำมาล้างทำความสะอาดเอาเศษหินออกและนำมารับประทานหรือตากแห้ง

สาหร่ายอะโอสะอุดมไปด้วยเส้นใยอาหาร แคลเซียม (ปริมาณเป็น 8 เท่าของนม) แมกนีเซียม วิตามินเอ (ปริมาณเป็น 2 เท่าของปวยเล้ง) วิตามินบี 12  แคโรทีน และกรดอะมิโน เช่น เมทไธโอนีน เป็นต้น ด้วยคุณค่าทางอาหารและความอร่อยทำให้อะโอสะกลายเป็นวัตถุดิบหลักในเมนูอาหารของคนโอกินาว่า            สล็อตเว็บตรง

วิธีการนำอาสะหรืออะโอสะมารับประทาน

คนญี่ปุ่นนำสาหร่ายอาสะสดมาทอดเป็นเทมปุระและใส่ในซุปมิโสะ หรือนำมาตากแห้งแล้วรับประทานง่ายๆ เพียงเติมลงไปในซุปต่างๆ เป็นส่วนผสมไข่เจียว และใส่ในโซบะสไตล์โอกินาว่า เป็นต้น นอกจากนี้ยังนำผงอาสะมาใช้โรยโอโคโนมิยากิ ทาโกยากิ ยากิโซบะ และเป็นส่วนผสมในแป้งเทมปุระ เป็นต้นด้วย รสอร่อยอูมามิและกลิ่นหอมของทะเลที่รวมกันในสาหร่ายอาสะทำให้ได้เมนูอาหารรสชาติอร่อยหาที่เทียบไม่ได้

วิธีทำพาสต้าจากอะโอสะ

วัตถุดิบ

• เส้นพาสต้าขนาด 1.4-1.6 มิลลิเมตร 200 กรัม
• เบคอน 100 กรัม
• กระเทียม 2 กลีบ
• พริกแห้งหรือพริกป่นตามชอบ
• น้ำมันมะกอก 2 ช้อนโต๊ะ
• น้ำต้มพาสต้า 2 ทัพพี
• โชยุ 1 ช้อนโต๊ะ
• เกลือพริกไทย เล็กน้อย
• อะโอสะแห้ง 4 ช้อนโต๊ะ

วิธีทำ

1. ต้มเส้นพาสต้าในน้ำเดือดที่เติมเกลือลงไป 1 ช้อนชา โดยใช้เวลาต้มให้น้อยกว่าที่ระบุไว้บนบรรจุภัณฑ์ 1 นาที

2. ตั้งกระทะบนไฟอ่อน เติมกระเทียมหั่นและพริกแห้งลงไป รอจนกระเทียมมีกลิ่นหอมแล้วจึงเติมเบคอนหั่นบางลงไป

3. เติมน้ำต้มพาสต้าลงไปและต้มด้วยไฟกลางจนส่วนผสมในกระทะเดือดแล้วจึงเติมโชยุลงไป

4. เติมเส้นพาสต้าที่ต้มไว้ลงไป ผัดให้ทั่ว แล้วเติมสาหร่ายอะโอสะ เกลือ และพริกไทยลงไป ผัดอีกซักครู่แล้วจึงตักใส่จานเสิร์ฟร้อนๆ

 

คนไทยเราคุ้นเคยกับอาสะเป็นอย่างดีจากการรับประทานโอโคโนมิยากิ ทาโกยากิ และโซบะ ซึ่งนอกจากจะช่วยเพิ่มสีสันให้แก่อาหารดังกล่าวแล้วก็ยังเพิ่มรสชาติให้อร่อยขึ้นด้วย หากสนใจอยากซื้อหาอาสะหรืออะโอสะแห้ง ให้ลองไปดูตามซุปเปอร์มาร์เก็ตญี่ปุ่นในไทยดูนะคะ

ในยามร้อนเมนูข้าวแช่เมืองไทยช่างเป็นเมนูอร่อยที่สร้างความสดชื่นคลายร้อนได้เป็นอย่างดี ในญี่ปุ่นก็มีเมนูอาหารคล้ายข้าวแช่ เรียกโอชะซึเกะ ซึ่งเป็นเมนูที่ช่วยผ่อนคลายความหนาวได้ดี มารู้จักโอชะซึเกะ ข้าวแช่ญี่ปุ่นและวิธีปรุงง่าย ๆ กันนะคะ

โอชะซึเกะ (Ochazuke, お茶漬け) คืออะไร

โอชะซึเกะเป็นเมนูอาหารที่ทำได้ง่าย ๆ เพียงเติมน้ำซุปดาชิหรือน้ำชาร้อน ๆ ลงในข้าวสวยและรับประทานกับเครื่องเคียงต่าง ๆ ได้แก่ ปลาแซลมอนเค็มย่าง ผักดอง บ๊วยดอง สาหร่ายชิ้นเล็ก ๆ ไข่ปลา (ทาราโกะ เมนไทโกะ หรืออิคุระ) วาซาบิ ผักชีญี่ปุ่น และบุบุ อะระเระ (bubu arare) หรือเซมเบ้ข้าวกรุบกรอบเม็ดเล็ก ๆ เป็นต้น

ร้านอาหารส่วนใหญ่ของญี่ปุ่นมักจะมีเมนูโอชะซึเกะไว้ปิดท้ายเพื่อให้ลูกค้าได้ผ่อนคลายสบายท้องหลังจากการรับประทานเมนูหลักหรือหลังจากดื่มเหล้า ปัจจุบันโอชะซึเกะเป็นเมนูที่ได้รับความนิยมในหมู่คนรักสุขภาพเนื่องจากโอชะซึเกะเป็นอาหารที่มีแคลอรีต่ำ ที่สามารถทำเองง่าย ๆ หรือหารับประทานได้ทั่วไปจากร้านอาหารที่มีจำหน่ายโอชะซึเกะโดยเฉพาะ ทั้งนี้เพื่อความสะดวกรวดเร็วก็สามารถหาซื้อเครื่องปรุงโอชะซึเกะสำเร็จรูปได้จากซูเปอร์มาร์เก็ตและร้านสะดวกซื้อทั่วไป

 

เครื่องปรุงโอชะซึเกะสำเร็จรูปจะมีรสชาติหลากหลาย เช่น ปลาแซลมอน บ๊วย และรสสาหร่าย เป็นต้น วิธีการนำมารับประทานก็ทำง่าย ๆ เพียงแค่ฉีกซองและโรยผงเครื่องปรุงลงไปบนข้าวสวยและเติมน้ำร้อนลงไปก็สามารถรับประทานโอชะซึเกะอร่อย ๆ ได้ทันที

วิธีการปรุงโอชะซึเกะ

วัตถุดิบ

เครื่องเคียง ปลาแซลมอนเค็ม 1 ชิ้น ข้าวสุก 1 ถ้วย บุบุ อะระเระ 1 ช้อนชา สาหร่ายหั่นฝอย 1 ช้อนชา งาขาวคั่ว ¼ ช้อนชา เกลือ 1/8 ช้อนชา

น้ำซุปมี 2  แบบตามชอบ ได้แก่

 

น้ำซุปดาชิซึ่งมีส่วนผสมดังนี้คือ น้ำซุปดาชิ 1 ถ้วย มิริน 1 ช้อนชา ซีอิ๊ว 1 ช้อนชา เกลือ 1/8 ช้อนชา

น้ำชาซึ่งมีส่วนผสมคือ ชาเขียว 2 ช้อนชา (สามารถใช้ชาเขียวคั่วโฮจิฉะ (hojicha) หรือชาเขียวผสมข้าวคั่ว (genmaicha) แทนชาเขียวได้) ซีอิ๊ว ½  ช้อนชา

วิธีการทำ

การเลือกทำน้ำซุปนั้นขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคลหากเป็นน้ำซุปดาชิก็มีวิธีการทำง่าย ๆ คือ นำน้ำซุปดาชิมาตั้งไฟพอเดือด เติมมิริน ซีอิ๊ว และเกลือลงไป คนให้เข้ากันแล้วจึงปิดไฟและเทน้ำซุปลงไปบนข้าวสวยที่วางเรียงเครื่องเคียงรอไว้ หากเป็นน้ำซุปที่เป็นน้ำชาก็เพียงแค่ชงชาด้วยน้ำร้อนและนำมาเทลงในถ้วยที่มีข้าวสุกและเครื่องเคียงเติมซีอิ๊วตามชอบ รับประทานในขณะอุ่น ๆ จะให้ความอร่อยถูกปากไปพร้อมกับคลายความหนาวได้ดีเป็นอย่างยิ่ง  UFABET เว็บตรง

ผู้เขียนเองก็ชอบรับประทานโอชะซึเกะเพราะเป็นเมนูอาหารที่ไม่หนักท้องและมีแคลอรี่ต่ำ ที่บ้านเองก็มีผงโอชะซึเกะสำเร็จรูปไว้ติดครัวเป็นประจำ ในยามลูกป่วยหรือตนเองป่วยผู้เขียนพบว่าโอชะซึเกะสำเร็จรูปช่างมีประโยชน์จริงๆ เพราะเป็นเมนูง่าย ๆ ถูกปากในยามที่ร่างกายอ่อนแอ

สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนเอะใจและคาใจมาตลอดตอนไปอยู่ญี่ปุ่นคือ “ไม่มีแคลิฟอร์เนียมากิ” ที่ญี่ปุ่น ซึ่งตอนหลังก็มารู้ว่ามันไม่ใช่อาหารญี่ปุ่น แต่มันเป็นเมนูอาหารญี่ปุ่นซึ่งครีเอทใหม่เพื่อเอาใจคนอเมริกัน ก็เลยหวนมาคิดถึงเรื่องของอาหารญี่ปุ่นในเมืองไทย ซึ่งก็สรุปมาได้ดังที่ท่านผู้อ่านจะได้อ่านต่อไปนี้นะครับ

ซูชิในอเมริกาและกำเนิด “แคลิฟอร์เนียมากิ”

ซูชิไปปรากฏตัวที่อเมริกาตั้งแต่เมื่อไหร่? คำตอบก็คือ “ซูชิ” ปรากฏตัวที่อเมริกา กล่าวให้ชัดคือที่ตอนใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนียเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2509 ณ ปีดังกล่าว เกิดมีร้านอาหารญี่ปุ่นในย่านลิตเติ้ลโตเกียว นครลอสแองเจลิส ชื่อร้านชื่อ Kawafuku ชั้นล่างเปิดเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นง่ายๆ ขายเทอริยากิและเทมปุระ แต่ชั้นบนเป็นซูชิบาร์ โดยมีปรมาจารย์ด้านซูชิชื่อ Shigeo Saito มาจากญี่ปุ่น เพื่อแสดงศิลปะของซูชิแบบดั้งเดิมอันประณีตให้คนอเมริกันได้เห็น ส่วนภรรยาของ Saito เป็นพนักงานเสิร์ฟเพียงคนเดียวที่บาร์

Kawafuku เสิร์ฟซาซิมิและนิกิริซูชิแบบดั้งเดิมอย่างภาคภูมิใจ ใช้วาซาบิและโชยุแท้ แน่นอนยุคนั้นยังไม่มีซูชิหรือโรลสไตล์อเมริกันจำพวกเทมปุระโรล มายองเนสวาซาบิ หรือสไปซี่โรลแน่นอน (ฮา)

แต่ว่าในที่สุดซูชิแบบอเมริกันก็เริ่มมีขึ้นในทศวรรษที่ 1970 เมื่อเชฟซูชิที่ร้านอาหาร Tokyo Kaikan ในลอสแองเจลิส ได้คิดทำ “แคลิฟอร์เนียมากิ” ขึ้นมา เพื่อเป็นเมนูตามฤดูกาล ปกติมากิธรรมดาของที่ร้านจะใส่เนื้อส่วนท้องของปลาทูน่าและต้นหอม (เนงิโทโร่) แต่ปลาทูน่าสมัยนั้น “ไม่ได้มีกินตลอดทั้งปี” ก็เลยหันมาใช้อะโวคาโดกับปูเป็นวัตถุดิบทดแทนรสชาติและรสสัมผัสของปลาทูน่า

แคลิฟอร์เนียมากิยุคแรกเริ่มยังห่อแบบมากิดั้งเดิม คือสาหร่ายพันรอบข้าว ซึ่งออกจากกินยากไปหน่อยสำหรับลูกค้า (มันจะเคี้ยว กรอบๆ แกร็บๆ) เลยพลิกแพลงใส่สาหร่ายไปอยู่ข้างในข้าวแทน พอถึงช่วงทศวรรษที่ 80 เกิดกระแสความคลั่งไคล้ซูชิในอเมริกา บรรดาเชฟจึงครีเอทซูชิให้มีวัตถุดิบและรสชาติสไตล์อเมริกันมากขึ้น พอมาถึงจุดนี้ เลยมีโรล (มากิซูชิ) แบบใส่ครีมชีส (ฟิลลาเดเฟียมากิ) ใส่มายองเนส แซลมอนรมควัน หรือกระทั่งผลไม้!

 

ซูชิแบบอเมริกันกับอาหารญี่ปุ่นในเมืองไทย

จากที่ผู้เขียนได้เคยอ่านหนังสือหรือบทความเกี่ยวกับอาหารญี่ปุ่นในเมืองไทย ได้ความว่าร้านอาหารญี่ปุ่นที่เกิดขึ้นในเมืองไทยในระยะแรกๆ นั้นเป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่ตั้งโดยคนญี่ปุ่น เพื่อทำอาหารญี่ปุ่นขายลูกค้าที่เป็นคนญี่ปุ่นที่มาทำงานที่เมืองไทย ในวรรณกรรมที่พบอ้างว่าร้านอาหารญี่ปุ่นร้านแรกในเมืองไทยคือร้าน “ฮานาย่า” ที่สี่พระยา ซึ่งเปิดกิจการมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2482

แล้ว “ซูชิสไตล์อเมริกัน” เริ่มปรากฏในไทยตั้งแต่เมื่อไหร่?

ผู้เขียนอนุมานว่า น่าจะมีปรากฏเข้ามาในฐานะที่เป็นผลพวงจากกระแส “ญี่ปุ่นบูม” ในช่วงรอยต่อของทศวรรษที่ 90 ไปจนถึงยุคมิลเลเนียมนั่นแหละครับ ผลพวงอย่างหนึ่งของกระแส “ญี่ปุ่นบูม” คือการเกิด “ร้านอาหารญี่ปุ่นในห้าง” ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก หลายชื่อยี่ห้อร้าน (ซึ่งบางยี่ห้อก็ปรับตัวเล็กลงบ้าง หายไปบ้าง มีไม่กี่เจ้าที่ยังครองตลาดอยู่) ซึ่งร้านอาหารญี่ปุ่นในห้างพวกนี้เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่ตั้งโดยคนไทย พ่อครัวเป็นคนไทย (ซึ่งอาจจะเคยได้รับการเทรนจากพ่อครัวญี่ปุ่นชั่วระยะหนึ่ง หรือบางทีก็เรียนครูพักลักจำจากการเป็นลูกมือนี่หละ หรือบางทีบางคนก็เรียนมาจากพ่อครัวรุ่นพี่ที่เป็นคนไทยอีกต่อหนึ่งโดยไม่ได้เรียนกับพ่อครัวญี่ปุ่นต้นตำรับด้วยซ้ำ?) ทำ “อาหารญี่ปุ่น” แบบที่ขายให้คนไทยกิน ซึ่งก่อให้เกิด “อาหารญี่ปุ่นแบบไทยๆ” ที่รับอิทธิพลมาจากอาหารญี่ปุ่นแบบอเมริกัน (ซึ่งน่าจะรับผ่าน “ตำราอาหารญี่ปุ่น” ที่เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งก็คงเป็นตำราฝรั่งเขียน อาหารญี่ปุ่นในหนังสือก็คงเป็นอาหารญี่ปุ่นสไตล์อเมริกัน สมัยนั้นด้วยกำแพงภาษา การที่ใครจะเข้าถึงแหล่งข้อมูลความรู้ที่เป็นภาษาญี่ปุ่นคงไม่ใช่เรื่องง่าย) เช่น ซาบะสเต็ก แซลมอนสเต็ก

การที่จะทำอาหารญี่ปุ่นที่ดูแปลกใหม่ออกมา “ดึงดูดลูกค้าคนไทย” ก็ต้องไปหาความรู้จากตำราอาหาร เลยรับเอาซูชิสไตล์อเมริกันมา คนไทยก็เลยรู้จักกินแคลิฟอร์เนียมากิ ในขณะที่ผู้เขียนไปอยู่ญี่ปุ่นนี่ ไม่มีแคลิฟอร์เนียมากิกินนะครับ! (สังเกตอีกอย่างไหมครับว่า ในขณะที่ร้านอาหารญี่ปุ่นตามห้างของไทยมีเมนูอาหารที่ดูเป็นกึ่งๆ อาหารฝรั่งอย่างซาบะสเต็ก แซลมอนสเต็ก อาหาร “พื้นๆ” บางอย่างที่คนญี่ปุ่นนิยม กลับไม่ถูกนำเสนอในร้านอาหารญี่ปุ่นตามห้างพวกนี้โดยเเฉพาะในยุคแรกๆ ที่ร้านพวกนี้ปรากฏตัว เช่น ชิกกิ้นนัมบัง ทงคัตซึแบบที่ใส่ไดกอนโอโรชิ (ไชเท้าขูด) กับ (น้ำส้ม) พอนซุ อะไรพวกนี้ ไม่นับการที่ “ทสึเคะโมโนะ” ของญี่ปุ่นหายไปแล้วถูกแทนที่ด้วย “กิมจิ” เสียจนผู้เขียนคิดว่าต้องมีคนไทยคิดว่ากิมจิเป็นอาหารญี่ปุ่นแน่ๆ (ฮา))  สล๊อตเว็บตรงแตกง่าย

 

เมื่ออาหารญี่ปุ่นในไทยยิ่งเป็นที่นิยม ยิ่งแพร่หลายออกไป อิทธิพลของซูชิสไตล์อเมริกันก็แผ่ตามไปด้วย จากร้านอาหารญี่ปุ่นนอกห้างเน้นถูก จนมาถึงซูชิคำละห้าบาทตามตลาดนัด จึงไม่ต้องแปลกใจที่เราจะเจอซูชิจำพวก กุงกังมากิหน้าปูอัดคลุกมายองเนส นิกิริซูชิหน้าชีสแผ่น มาถึงทุกวันนี้ตามตลาดนัดก็มีซูชิเบิร์นไฟ เราอาจเห็นร่องรอยของอิทธิพลรสนิยมการกินแบบอเมริกันใน “อาหารญี่ปุ่น” พวกนี้ที่เราเจออยู่เป็นประจำ พูดแล้วก็อยากกิน “ฟิลาเดเฟียมากิ” จังเลยครับ รู้ครับมันรสปากอเมริกันไม่ใช่ญี่ปุ่น เรียกว่าอาหารญี่ปุ่นไม่ได้ด้วยซ้ำ มากิซูชิไส้ครีมชีสเนี่ย แต่มันก็อร่อยนะครับ อยากกินเทมปุระด้วยครับ อยากกินอีกหลายอย่างเลยครับ ขอตัวก่อนนะครับ (ฮา)

มาต่อกันอีก 4 ร้านนะคะจาก โตเกียวบานาน่าหลบไป! แนะนำ 9 ขนมของฝากจากโตเกียวที่ผู้รับเห็นแล้วต้องว้าว (ตอนที่ 1) จะมีร้านไหนน่าซื้ออีกบ้างน้าา

Mille-Feuille Maison Francais

 

 

ร้าน “Mille-Feuille Maison Francais” ในกินซ่า เป็นร้านขายขนมมิลเฟยโดยเฉพาะ อยู่ที่ชั้นใต้ดินที่ 1 ของ Matsuya Ginza มิลเฟยมีความพิถีพิถันในการอบแต่ละชิ้น บรรจุกล่องสีเขียวมรกตที่สง่างามสะดุดตา แป้งพัฟกรอบ ๆ และครีมรสหวานเข้ากันได้ดี เหมาะอย่างยิ่งกับการจิบน้ำชายามบ่าย “Mille-Feuille Specialite” เป็นสินค้าแนะนำเลยค่ะ ตัวกล่องเป็นแพ็คเกจเก๋ ๆ ที่ดูเหมือนหนังสือ หลังจากทานหมดแล้วก็สามารถใช้เป็นกล่องเก็บของชิ้นเล็ก ๆ ได้ น่ารักมาก ๆ

Fika

 

 

ร้านต่อมาคือ “Fika” อยู่ที่ชั้นใต้ดินของ Mitsukoshi Isetan Shinjuku ด้วยตัวขนมและแพ็คเกจในคอนเซปต์สไตล์ยุโรปเหนือหรือสแกนดิเนเวียน ทุกชิ้นมีสีสันน่ารักสดใส เผลอ ๆ แค่เห็นแพ็คเกจอย่างเดียวก็อดใจไม่ไหวแล้ว ขนมที่แนะนำเป็นพิเศษคือ “Hallongrotta” คุกกี้เนยที่มีแยมรสผลไม้อยู่ตรงกลาง มีทั้งสตรอว์เบอร์รีและลินกอนเบอร์รี เป็นอีกหนึ่งขนมที่เหมาะกับช่วงเวลาจิบน้ำชา

Hitotsubu Kanro

 

 

 

ร้านต่อมาคือ “Hitotsubu Kanro” อยู่ภายในสถานีโตเกียว จำหน่ายขนมหวานมากมาย มีสินค้าลดราคาในช่วงเวลาจำกัด แถมยังมีของที่ระลึกตามฤดูกาล ขนมที่แนะนำเป็นของฝากคือ “Gummy Pretzel” ขนมกัมมี่รูปเพรทเซลเป็นที่นิยมมากในร้านนี้ เป็นกัมมี่ที่ด้านนอกกรอบ แต่เมื่อกัดและเคี้ยวไปเรื่อย ๆ เนื้อจะเริ่มแน่นหนึบเป็นกัมมี่ สามารถเพลิดเพลินกับเนื้อสัมผัสที่แปลกใหม่ สีสันก็น่ารักมาก เป็นของฝากที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ

CAFE OHZAN

 

 

ร้านสุดท้ายคือ “CAFE OHZAN” อยู่ที่ชั้นใต้ดินชั้น 2 ของ Mitsukoshi Ginza มีความพิถีพิถันในเรื่องท็อปปิ้งและแพ็คเกจที่น่ารักเหมาะกับสาวน้อย ขนมยอดนิยมจะมีขนมปังกรอบทั้งแบบชิ้น แบบแท่ง และครัวซองต์กรอบ ท็อปปิ้งแต่ละตัวก็อลังการดาวล้านดวงสุด ๆ แต่ตัวที่แนะนำเป็นพิเศษคือขนมปังแท่งกรอบเคลือบช็อกโกแลต หวาน ๆ กรอบ ๆ กำลังดี ส่วนครัวซองต์กรอบก็สามารถอยู่ได้ถึง 1 เดือนโดยที่รสชาติยังไม่เสีย ควรตำกลับไปเป็นของฝากมาก ๆ

แต่ละอย่างน่าทานน่าเหมามาทุกร้านเลยจริง ๆ หวังว่าไปโตเกียวรอบหน้า ทุกคนจะมีตัวเลือกในการซื้อขนมของฝากอร่อย ๆ กันมากขึ้นนะคะ ^^    สล๊อตเว็บตรงแตกง่าย

สำหรับคนญี่ปุ่น ข้าวเป็นอาหารหลักที่หยั่งรากลึกมานานตั้งแต่สมัยโบราณ ในปัจจุบันประเทศญี่ปุ่นมีการผลิตข้าวมากมายหลายยี่ห้อทั่วประเทศโดยใช้ประโยชน์จากลักษณะของข้าวในแต่ละภูมิภาค เรามาลองดูการจัดอันดับกันว่า ข้าวยี่ห้อใดที่คนญี่ปุ่นคิดว่าอร่อยที่สุด!

อันดับ 3 ゆめぴりか (yumepirika)

 

ข้าวแบรนด์ดังจากฮอกไกโด เป็นข้าวที่ได้รับการปรับปรุงพันธุ์หลายครั้งเพื่อรับมือกับสภาพอากาศหนาวเย็นของฮอกไกโด และได้รับการสนับสนุนจากคนรุ่นต่อรุ่นมามากมายว่ามีรสชาติและรสสัมผัสที่ดี มีเอกลักษณ์ที่ความมันวาวและหุงขึ้นหม้อ กลิ่นหอมหวาน รสชาติเข้มข้น มีปริมาณน้ำสูงและมีความเหนียวเป็นพิเศษในหมู่ข้าวฮอกไกโด แม้ข้าวจะเย็นลงแล้วแต่ก็ยังอร่อย เหมาะสำหรับทำข้าวปั้นและข้าวกล่องเบนโตะ หลาย ๆ คนจึงถูกใจรสชาติอันเข้มข้นที่ส่งมาจากดินแดนทางเหนือ ข้าวยี่ห้อนี้จึงได้มาเป็นอันดับ 3      สล็อตเว็บตรง

อันดับ 2 あきたこまち (akitakomachi)

 

ข้าวแบรนด์ดังจากจังหวัดอากิตะ กำเนิดขึ้นในปี 1984 ตั้งชื่อตามกวีสมัยเฮอัน โอโนะ โนะ โคมาจิ ด้วยความปรารถนาที่จะให้ข้าวแสนอร่อยจากอากิตะเป็นที่รักของทุกคนอย่างยาวนาน เสน่ห์ของข้าวยี่ห้อนี้อยู่ที่กลิ่นหอมและความโปร่งแสงอย่างแวววาวของข้าวที่หุงสุกแล้ว ความกลมกล่อมและความเข้มข้นยังเกินค่าเฉลี่ยของพันธุ์ข้าวทั้งหมดที่แนะนำโดยจังหวัดอาคิตะ แถมยังได้รับเลือกจากสมาคมตรวจสอบพืชพันธุ์แห่งประเทศญี่ปุ่นในการจัดอันดับรสชาติข้าวให้อยู่ในระดับพิเศษเรื่อยมา ด้วยคุณภาพที่คงที่ไม่เปลี่ยนแปลงทำให้ปัจจุบันมีการผลิตกันอย่างแพร่หลายในจังหวัดอื่น ๆ เช่นกัน

อันดับ 1 コシヒカリ (koshihikari)

 

กำเนิดขึ้นในปี 1944 จากการผสมข้ามสายพันธุ์ที่สถานีทดลองการเกษตรประจำจังหวัดนีงาตะ และถูกกำหนดให้เป็นพันธุ์แนะนำจากจังหวัดนีงาตะเป็นครั้งแรกในญี่ปุ่น มีการผลิตทั่วประเทศยกเว้นฮอกไกโดและโอกินาว่า และยังคงครองตำแหน่งสูงสุดเป็นเวลาหลายปีในด้านการผลิตที่มีความหลากหลาย ข้าวยี่ห้อนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยเนื้อสัมผัสที่นุ่มและเคี้ยวหนึบ ได้รับการยกย่องเรื่องกลิ่นหอมและความหวานที่เป็นเอกลักษณ์ เข้ากันได้ดีกับอาหารญี่ปุ่นที่รสชาติเบา ๆ โดยเฉพาะเมนูปลาจะยิ่งเป็นที่นิยมมาก ปัจจุบันก็ยังเป็นที่รักของผู้คนทั่วประเทศจนได้อันดับที่ 1 ไปครอง

อันดับที่ 4 – 10 มีดังนี้ค่ะ

อันดับ 4 : ひとめぼれ (hitomebore)

 

อันดับ 5 : つや姫 (tsuyahime)

 

อันดับ 6 : ミルキークイーン (milky queen)

 

อันดับ 7 : ななつぼし (nanatsuboshi)

 

 

อันดับ 8 : 青天の霹靂 (seiten no hekireki)

 

อันดับ 9 : ヒノヒカリ (hinohikari)

 

อันดับ 10 : ササニシキ (sasanishiki)